26 Şubat 2012 Pazar

faye wong - dream person

saçma sapan aşıkların mendilinde taşıdığı adreslere,

görünmeyen yerlere, görünmeyen yerler diyeceğiz

bunu oturup bi güzelce ağlamak lazımdır





bekleyişler hep uzundur

ama iki kişidir aslında herkes

doktor metresiyle birliktedir, anneler babalarla

uçmak istedikleri yere taşıyacak onları mendiller

tek başına kabul edilmiyor ki hiç biri

gümrüklerdeki memurlar çalışkan

sigara vermiyor bakkallar teklere

benimle gel demeye paçayı sıvamamış biri

onla gitmeye meslek dersleri almamış birine

ne hakla gel diyemiyor gitmesin diye

zaten o da gitmiyor hiçbir yere, benzini yetmiyor





ama kim demiş yetmeyeceğini benzinin

alıp götürüyorsa iki kişiyi bilinmez ülkeye

elbiseleri dağınıksa bile ceket müthiştir

evliysen bile müthiştir

kimin ne içmeyeceğine karar veremezler senin yerine

kimin ne içeceği bilinmez bir ülkede





ne denir bir elmaya bilmeden

büyük marketlerin hepsine girerek

birden gülümseyerek

kendi dilinden bir merhaba dileyerek

kaç para demeye uçurur bizi uçaklar

bıçaklar yardım ederler havlular kurular

evlerde şarkı söylerken yataklar bizi bekledikleri için

posterler asılıdır gözlerimizin önüne

bıkmadan usanmadan yağmurlar yağar





bardaklar ne ile dolu olurlarsa olsun

adımlarımız sarhoşluğadır koşup bağırmayadır

yıldızları bitiremeyecek kadar tokuz biz

kadınlara şafaklar uymazsa akşamlar niyedir

uzakta bir sevdiğim var demeden yatmaları

onların taa iyiliğinedir

şarkılar gürültülüyse kafamız karışıktır

kafamız karışıksa biz hiç gitmemişiz demektir

olsun, erken doğum olsun, yüzümüz traşsız olsun

yaşlandıysak bağırmayız birbirimize

kapıyı kapatmakla bitmez çok şey

ölüm ayırana kadardır çok şey