14 Nisan 2013 Pazar

cümle içinde kullanmak kendini

çünkü çok acı var bende
düşünüyorum, ve düşündüklerimi de düşünüyorum
kalıyor düşünmediklerim, sonra onların icabına bakıyorum
şizofrenim ve karantinalık
bacaklarım ağrıyor düşünmekten, yüzümü sivilceler kaplıyor
içerimde büyüyen kanserler büyüyor
tarihsel arka planı yok bunun
ama şair bunu hüzünle açıklıyor
elim ayağım tutmuyor, dişlerim zonklayıp
bıçaklıyorum gibi hissediyorum kalplerimi
o halde düşünmek memeli bir hayvan mıdır
diye söylenip, söylenmeyi şeytan alıp götürüyor.

Uyuyorum, uyku hiçliğimin danıskası
Orda patik örülüyor çocuk Yerlerime
Yüz yaşında bir Kaybolup gitmenin Bolşevikleriyim ben
Evet kırmızıyı çok severim
Sevmediğim şeylerin yerine
Ölümün yerine
Ki kendisi yakışıklı bir arabulucudur benimle allahım arsında
Ki bazen ceketimin cebinde saklayıp dolaşıyorum orda burada
Ve sevincimin göl kenarlarını alıp kaçacakmış gibi de geliyor
Yine de yaşlanıyorum cızırtılı bir filme göre