rüzgarlı gün kilisenin üstünden geçerken soluk pencereler birbirini kovalayan hayaletlerle parlıyor ve sönüyordu.
.......................
.......................
Dilsey dimdik oturmuştu, eli Ben'in dizinde. sarkık yanaklarından iki damla gözyaşı milyonlarca fedakarlık ve feragat ve zaman pırıltıları arasından fırlayıp çıkmıştı.
"kardeşler," dedi kilisenin papazı sert bir fısıltı halinde, kıpırdamadan
"Evet, İsa!" dedi kadın sesi, yine ksık kısık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder